Dodaqların köpüklənmiş
Axıb gedən pətək balı,
Yanaqların bir dişləmlik,
Alma deyim, ya albalı?
O bal dilin, damaq altda,
Gizlətdiyin sorma noğul.
Gözlərin bir göz muncuğu,
Dəniz boyda mavi nağıl.
Kipriklərin halay vurmuş,
Yağı leşkər nizələri.
Ağ üzündə itib – batan
Qaşın Zənci bir gözəlin,
Çılpaq  gecə rəsimləri.
O tellərin zil qaranlıq
Bir gecənin üzərində
Zolaq – zolaq ay işığı...
Bir – birindən uzaq düşən
Zülmətə nur qarışığı.
Barmaqların bir ozanın
Saza vurğun   barmaqları.
Ayaqların al Günəşə
                həsrət qalan şahzadənin
                         gün görməyən ayaqları.
Gülüşlərin qayalardan
Süzən şəlalə nəğməsi.
Kəlmələrin bir ananın
Körpəsinə həzin - həzin
Oxuduğu layla səsi.
İncə belin meylə dolu
Bir badənin tutacağı.
Məxmər sinən bir aşiqin
Baş altısı, yanacağı.
Hər görüşün unudulmaz
Şirin, şəkər bir vüsaldı.
Söylə daha, ay əzizim,
Vəsv edəcək nəyin qaldı?!