Sənsiz boynu bükük qalıb o dalanlar,  küçələr.
Həsrətindən calaq düşüb yollar, izlər, döngələr,
Gözlərimin yağışında boğuluram gecələr,
Yuxularım közə dönüb dalayır üz- gözümü,
Xəyallardan asıram hər gecə mən özümü.
 
Sənsizliyim kilid vurub yaddaşıma, huşuma
Ac həsrətim qrov qoyub  kipriyimə-qaşıma,
Yoxlugun bir alov kimi ələnir hey başıma,
Teşnələyir dodağımı, qarsalayır üzümü,
Xəyallardan asıram  hər gecə mən özümü.

Bircə Allahim bilir sənsiz nələr çəkmiçəm
Ürəyimdə  adınla vusal gülü əkmişəm
Cucersin artsin deye gozumden su vermisem
Qalaq-qalaq dərdlərim qatlayibdi dizimi
Xəyallardan asıram  hər gecə mən özümü.
 
İllərimiz ötüşür ağ yorğa səmənd kimi,
Şirinləşir ğünbəgün xəyalların qənd kimi
Bəzən də alıb əldən bir küləyə bənd kimi,
Həsrət çəkib aparır bütün sbri-dözümü
Xəyallardan asıram hər gecə mən özümü
 
Yaddasimda qalmısan qar üstündə iz kimi,
Duyğularim paslanib, deyilməmiş söz kimi
Qəlbimdə bir eşq yatır kül altinda köz kimi
Sevgin uzaqdan daha cozelemir, közümü
Xəyallardan asıram hər gecə mən